Maroko – kraina z “Baśni tysiąca i jednej nocy”  to wyjątkowy kraj, pełen magii i kontrastów. Tu znajdziesz majestatyczne szczyty Atlasu, dzikie plaże nad Atlantykiem i miasta, z medynami pełnymi tajemnic.

Aby dobrze poznać ten kraj, najlepiej wybrać się własnym autem. Większość z nas się tego trochę boi, bo  to nie wypad za miasto ale wyprawa na inny kontynent. Dzisiaj chcielibyśmy podpowiedzieć Wam jak zorganizować wyjazd, jak zaoszczędzić, a także jak zaplanować podróż, by przebiegła bez stresu i przykrych niespodzianek.

Przed wyjazdem do Maroka na pewno trzeba poznać kilka podstawowych informacji. Maroko, którego stolicą jest Rabat znajduje się w północno-wschodniej części Afryki. Powierzchnia kraju w dużej części pokryta jest górami Atlas.
Kraj ten leży nad nad Oceanem Atlantyckim i Morzem Śródziemnym. Religią dominującą jest Islam (98%).

W Maroku obowiązującym językiem urzędowym jest język arabski, a według projektu nowej konstytucji drugim językiem stać się ma język berberyjski. W sklepach i na straganach można porozumieć się różnymi językami. Na północy ludzie mówią trochę po hiszpańsku, ale najbardziej znanym jest język francuski. Język angielski nie jest bardzo powszechny w Maroko, szczególnie poza dużymi, turystycznymi ośrodkami. Na szczęście jednak mieszając podstawowe zwroty z gestykulacją zawsze można się jakoś dogadać. A jeżeli sprzedawca chce ci coś sprzedać to zagai konwersację nawet i w języku polskim.

Do wyboru mamy brytyjski Gibraltar (zamorska posiadłość Wielkiej Brytanii) albo hiszpańskie Algeciras lub Tarifę a po stronie marokańskiej Tangier, Tangier Med lub Ceutę. 

Można tą trasę dodatkowo skrócić wykorzystując prom do Maroka z Włoch, zamiast z południa Hiszpanii.

Naszym zdaniem najlepiej dostać się do Afryki promem z Algeciras, płynącym do Ceuty. Bilety można zakupić przez internet. Jednak najtańszą opcją jest zakup biletów w Algeciras w lokalnych agencjach (bilet w dwie strony, z otwartym terminem powrotu ok 260 EUR). W Ceucie – hiszpańskiej enklawie, można kupić tanie paliwo (1,39 EUR) i jednocześnie dużo lepszej jakości niż to oferowane w Maroku.
Z portu do granicy jest bardzo blisko (kilka minut jazdy samochodem). Należy tylko wcześniej zajechać na parking przed granicą i odebrać bilecik z kodem QR. Jeśli nie ma dużej kolejki od razu z bilecikiem można udać się na granicę. Tam jest najpierw odprawa hiszpańska, potem marokańska.
Wprowadzają dane auta do systemu i wydają dokument dotyczący wjazdu auta do kraju. Należy go zachować i okazać przy wyjeździe.

Lista dokumentów potrzebna na granicy

Oto lista dokumentów potrzebnych do zabrania samochodu lub innego zmotoryzowanego pojazdu do Maroka:

1. Paszport
2. Prawo jazdy
3. Dowod rejestracyjne pojazdu
4. Ważny przegląd techniczny
5. Ubezpieczenie pojazdu (co najmniej OC, czyli Zielona Karta – “Green card”)

Z reguły na granicy nie proszą o okazanie prawa jazdy, ani ubezpieczenia. Jednak jest to wymóg prawny i posiadanie odpowiedniego ubezpieczenia jest zdroworozsądkowe. Upewnij się, że twoja Zielona Karta obejmuje Maroko, może się to różnić zależnie od ubezpieczyciela. Jeśli Twoja Zielona Karta nie pokrywa Maroka, możesz poprosić ubezpieczyciela o rozszerzenie ubezpieczenia.
Każdy samochód podlega również kontroli. W naszym przypadku było to powierzchowne sprawdzenie wnętrza vana i bagażnika. Na pewno zapytają czy przewozisz coś zabronionego, jak broń, narkotyki czy dron.
Z racji otwierania się Maroka na turystykę, przejazd przez granicę nie nastręcza trudności – nie warto więc korzystać z usług pomocników-naciągaczy.

Samochód osobowy z zagranicy może przebywać na terenie Maroka do 180 dni, a furgonetki do 90 dni. Kampery mogą zostać na terenie Maroka również 90 dni.

Polacy jadący do Maroka turystycznie na okres do 90 dni nie muszą mieć wizy. Jedynym dokumentem uprawniającym do przekroczenia granicy i wjazdu na terytorium Maroka jest paszport. Jego ważność musi obejmować co najmniej cały okres planowanego pobytu. Ostateczną decyzję o wpuszczeniu cudzoziemca na terytorium Maroka podejmuje zawsze służba graniczna.
Jeśli Twój pobyt przedłuży się ponad 90 dni, zgłoś to służbom imigracyjnym. Nielegalny pobyt karany jest grzywną, decyzją o wydaleniu i zakazie wjazdu.

Warto wykupić kompleksowe ubezpieczenie podróżne, w tym od następstw nieszczęśliwych wypadków, które pokryje koszty hospitalizacji i ewentualnego transportu medycznego do kraju. Najlepiej mieć polisę ubezpieczyciela z czynnym całodobowym centrum pomocy, które w razie nieszczęśliwego zdarzenia potwierdzi pokrycie kosztów leczenia lub transportu.

Walutą obowiązującą w Maroko jest Dirham Marokański (Dh lub MAD). Niestety jest on praktycznie niedostępny poza granicami kraju dlatego nie można przywieźć ze sobą żadnych pieniędzy.

Euro, dolary a także funty można bez problemu wymienić w kantorach, na poczcie, w małych sklepikach. Praktycznie we wszystkich odwiedzanych przez nas miejscach kurs był dokładnie taki sam. 

1 EUR to ok. 11 MAD

Jeśli chcielibyście oszczędzić tak jak my na kursie wymiany walut to polecamy Wam skorzystać z karty ZEN, która umożliwia płatności kartą oraz wypłaty z bankomatów bezpłatnie (z pewnymi limitami). Tu kurs był troszkę lepszy ale niestety jest niewiele miejsc gdzie akceptowane są płatności kartą. Polecamy aby zawsze mieć przy sobie trochę drobnych (na parkingi, napoje czy jedzenie uliczne).

Przebywając w Maroku lepiej nie korzystać z polskiej karty SIM. Kwoty jakie przyjdzie zapłacić za MB danych są nieporównywalnie większe niż w UE. Na szczęście jest na to rada – można bez problemu zakupić kartę SIM z pakietem danych. Ceny za 1GB danych to średnio 10 MAD. My kupiliśmy jedną kartę w sieci INWI i jedną w MAROC TELECOM. Zarówno zasięg, jak i szybkość transmisji danych jest w porządku.

Internet wychodzi dużo taniej, gdy doładujemy kartę INWI przy użyciu aplikacji WIN by INWI. Jak to zrobić?

1. Ściągnij aplikację WIN by INWI jeszcze w Europie (kiedy masz internet)
2. Kup kartę INWI w Maroku (1 EUR)
3. Zaloguj się do aplikacji podając numer telefonu zakupionej karty
4. Kartę trzeba zarejestrować (podać swój adres i skan dowodu tożsamości)
5. Następnie wybrać opcję doładowania i zapłacić

Maksymalnie możemy wziąć 70 GB za 176 MAD (ok 15 EUR), do tego są jakieś darmowe minuty na połączenia lokalne i międzynarodowe.

Zarówno latanie jak i samo posiadanie drona w Maroku jest nielegalne. Według krajowego organu lotniczego Maroka (DCA) drony są objęte zakazem w Maroku, a próba wjechania do tego kraju z bezzałogowym statkiem powietrznym prawdopodobnie skończy się skonfiskowaniem sprzętu. My nie ryzykowaliśmy.

Maroko to kraj muzułmański i w większości miejsc dostęp do alkoholu jest ograniczony. Islam zabrania picia alkoholu, dlatego nie znajdziemy go w zdecydowanej większości restauracji. Lokalne sklepy spożywcze również zwykle nie prowadzą sprzedaży alkoholu. Natomiast można go dostać w supermarketach (np. Carrefour). Dostępny jest również w licencjonowanych barach i restauracjach, oczywiście w nieco zawyżonych cenach (za drinka w barze trzeba zapłacić od 9 do 25 EUR.

 Wwieźć możemy 1 butelkę alkoholu o pojemności 1 litra i 1 litr wina.

Maroko jest krajem bezpiecznym. Przyjeżdżając tutaj potrzeba troszkę czasu, by się przyzwyczaić do panujących tutaj reguł. Tyczy się to głównie poruszania się po ulicach. Każdy jeździ i chodzi jak chce i gdzie chce i nie zważa na światła. W okolicach dużych skupisk ludzi warto zachować ostrożność i mieć ograniczone zaufanie do wszelakich naciągaczy. 

Oczywiście zawsze też zachowujemy zdrowy rozsądek i nocami raczej nie zapuszczamy się w ciemne, puste uliczki miejsc, których nie znamy. Nie robimy tego przecież w żadnym z krajów, nawet w Polsce. Mimo, że nie spotkało nas nic złego nie oznacza to jednak, że można zrezygnować z podstawowych środków bezpieczeństwa! 

To tyle z podstawowych informacji na temat wjazdu kamperem do Maroka. Udanej podróży!

A jeśli sami byliście już w Maroku i macie jakieś rady to koniecznie dajcie znać w komentarzach!